در این مقاله نتایج جدیدترین تحقیقات انجام شده در باره به و دمنوش آن، بهترین زمان و نحوه مصرف و برخی عوارض جانبی احتمالی را به شما ارائه می دهیم. دقت کنید که نتایج این تحقیقات کاملا به لحاظ علمی ثابت شده هستند.
اطلاعات کلی
به یک میوه است و دانه ی آن خاصیت دارویی دارد. افراد از پودر، چای یا دمنوش به برای اختلالات گوارشی از جمله معده و روده درد-التهاب دستگاه گوارش- و همچنین اسهال استفاده میکنند. به همچنین برای سرفه هم استفاده میشود.
برخی افراد از به برای بهبود جراحات، مفاصل متورم و دردناک، درد نوک پستان و انگشت های بریده استفاده میکنند. لوسیون آن برای تسکین چشم ها استفاده میشود. برای مصارف غذایی از به برای تهیه ی مربا، ژله، خورشت، آبمیوه و… استفاده میشود. دقت کنید که تحقیقات ثابت کرده است مصرف دمنوش به ،همراه با کمی عسل، می تواند برای پوست، مو و قوای بدن بسیار مفیدتر عمل کند.
موارد استفاده و فواید اثبات شده
دقت کنید که در حال حاضر تنها فواید زیر برای به لیمو ثابت شده هستند و موارد دیگری که در جای جای اینترنت می خوانید صرفا نظرات شخصی نویسندگان هستند!
- اختلالات گوارشی
- اسهال
- سرفه
- تورم و التهاب روده و معده
- صدمات پوستی
- تسکین مفاصل متورم و دردناک
- بهبود ناراحتی های چشم
اثرات جانبی و ایمنی
اطلاعات کافی برای اینکه استفاده از به برای مصرف دارویی ایمن است یا خیر وجود ندارد. دانه های به حاوی سیانید هستند که نشان میدهند که این دانه ها خیلی بی خطر نیستند و مصرف زیاد آن ممکن است دردسر ساز باشد.
توجه کنید: مصرف به در طول دوارن بارداری و شیردهی به اندازه ی کافی از نظر علمی شناخته شده نیست پس از مصرف آن در این دوران اجتناب کنید.
تداخلات دارویی:
به دارای یک نوع فیبر نرم به نام mucilage است. mucilage میتواند مقدار دارویی که در بدن جذب میشود را کاهش دهد. مصرف به همراه داروهای خوراکی میتواند اثربخشی آنها را کاهش دهد. برای جلوگیری از این حالت به را حداقل ۱ ساعت بعد از مصرف داروی خوراکی میل کنید.
مقدار مصرف
میزان مصرف مناسب به، به فاکتورهای مختلفی از جمله سن مصرف کننده، سلامتی و عوامل دیگر بستگی دارد. اطلاعات علمی کافی برای مشخص کردن مقدار دقیق برای این میوه وجود ندارد. به یاد داشته باشید که فرآورده های طبیعی لزوما بی خطر نیستند و مقدار مصرف آنها مهم است. برای افراد میانسال خانم معمولا یک بار مصرف دمنوش به در روز کفایت می کند.
