بنتو یا بقچه غذای خانگی یک سبک یا فرهنگ ارایه غذای ژاپنی است. فرق آن با همبرگر یا ساندویچ غربی‌ها و لقمه‌های نان و پنیر که ما ایرانی‌ها با خود به مدرسه یا سر کار می‌بریم در دقت به جزییات و تعادل بین مواد تشکیل دهنده غذا است.
یک بنتوی ایده‌آل با مراقبت و دقت زیادی درست می‌شود و باید بتواند با داشتن مزه‌ها، بافت‌ها و گروه‌های غذایی متنوع و متفاوت یک غذای کامل باشد. این ظرف غذا به طور کلی از برنج، گوشت قرمز، ماهی و ترشی سبزیجات تشکیل می‌شود.
ژاپنی‌ها به داشتن خصایل جالب و جذابی معروف هستند اما یکی از این‌ها توانایی استفاده بهینه از کم‌ترین فضای باقی مانده است. یک جعبه بنتو یا بسته غذا هم در این میان استثنا نیست . مواد غذایی در آن با نظم در مربع‌ها یا مستطیل‌های کوچک، کنار هم چیده می‌شوند .تا حمل آن برای دانش‌آموز و کارمندی که باید غذایش را با خود بیرون از خانه ببرد دشوار نباشد.
به طور مرسوم، مادر خانواده این ظرف غذا را برای فرزندان و همسرش آماده می‌کند. امروزه ظروف بنتو را میتوان در بسیاری از فروشگاه‌ها پیدا کرد. زیرا بنتو توانسته نظر مردم کشورهای دیگر را هم به خود جلب کند و حتی تبدیل به یک ترِند شود. با این‌حال، بنتو یا اُبِنتو (به زبان فاخرتر) به هر شکلی که باشد یاد آور کشور آفتاب تابان، یعنی ژاپن است.
